De hoorn

Als ik het ‘white Christmass’ via de speakers  ‘tig’ keren heb gehoord,
dan hoor ik vaag, heel in de verte de galm van een eeuwenoud geluid
sonoor en enigszins gesmoord

Dan zie ik in gedachten een klein afgelegen boerderijtje
ergens in het streu en een eenzame man,
stram blazend op zijn midwinterhoorn.
Door de koude wind flakkert het vuur door de halfopen deur

Want achter al ons klatergoud en kitsch
glanst hier nog steeds een puur verleden
verwrongen vaak en soms verminkt
de waarde van ons heidense geloof

Rob Meijer
2010